Bieda zajmuje pierwsze miejsce w szeregu wykluczenia, jednakże jej początek, to nic innego jak różnego rodzaju uchwały, które weszły w życie mając na uwadze dobro społeczeństwa.

Brak środków, jakie umożliwiły by poprawne funkcjonowanie w społeczeństwie i zapewniały podstawowe potrzeby wynikają z bezrobocia, niskich pensji, wysokich podatków, oraz wielu innych, a przecież jest tyle możliwości, które niestety jak do tej pory w naszym państwie nie zostały racjonalnie wykorzystane.
 
Stwarzanie nowych miejsc pracy, to pomysł idealny, jakim w pierwszej kolejności powinny zająć się władze kraju jak również lokalne. Cóż nam po urzędach pracy jeśli dysponują one małymi liczbami ofert, a większość bezrobotnych odsyłana jest z kwitkiem z racji braku kwalifikacji, doświadczenia tudzież innych czynników z góry skazujących społeczeństwo na ubieganie się o zasiłki z pomocy społecznej.

Wspólny cel wyjścia z bezrobocia może przynieść zyski dla wszystkich, ale tylko wtedy, gdy polityka powyższych działań odniesie się do większości, a nie mniejszości społeczeństwa.
 
Osoby wykluczone społecznie mają o tyle gorzej, ponieważ często muszą radzić sobie za pomocą łatwo dostępnych możliwości kredytowych. Pomimo doskonałej wiedzy o tym, iż nie łatwo będzie spłacać poszczególne raty trzeba ,,brać’’ żeby przeżyć. Konsekwencją z kolei okazuje się być narastające zadłużenie, po które prędzej czy później zapuka do drzwi komornik.

Procedurą jasną dla owego urzędnika jest zająć rzeczy wartościowe nie pomijając konta bankowego i suma sumarum pozostawić delikwenta w sytuacji ewidentnie zagrażającej normalnemu funkcjonowaniu w społeczeństwie.
 
Jak żyć, kiedy w zasadzie nie posiada się nic? Jako osoby myślące możemy korzystać z bardziej udogodnionych możliwości rozwoju edukacji niżeli w dawnych czasach. Kursy, dodatkowe szkolenia itp. wszakże dostępne są zarówno w urzędach pracy bądź poszczególnych gminach, ale rodzi się kolejne pytanie skąd wziąć nie rzadko wymagane na rynku pracy kilku letnie doświadczenie skoro panuje bezrobocie? Koło zatem się zamyka, a udaje się tylko nielicznym.
 

Bieda jest wynikiem złych rządów, podejmowaniem decyzji, które w dużym stopniu mają pomóc państwu, ale nie koniecznie ludziom zamieszkujących kraj. Wprowadzanie nie małych opłat za wszystko z czego korzystamy, bo korzystać musimy woła o pomstę do nieba. Konieczne ustawowo przedłużenie ważności dokumentów lub wystawienie zwykłego pisma jako kwestia sprowadzająca się do na prawdę łatwych i szybkich czynności odpłatna.

Wszelkie najdrobniejsze urzędowe sprawy niewykonane w czasie karane kwotami pieniężnymi, służba zdrowia jest dla wszystkich, jednak w gruncie rzeczy dla tych, którzy na brak pieniędzy nie narzekają i wiele innych aspektów, które tworzą tzw. pewne miejsce w grupie wykluczonych społecznie.
 
Często da się usłyszeć z ust polityków i urzędników, że życia na marginesie społecznym winni są ludzie. Oczywiście nie można się z tym faktem nie zgodzić, wszakże nie zapominajmy, iż wszyscy jesteśmy ludźmi, którzy tworzą ten kraj i mają równe prawa, ale nie wszyscy mają decydujący głos w sprawie ogółu pomimo tego, iż zachęcani do kolejnych wyborów mogłoby się wydawać, że tak właśnie jest.

Niejednokrotnie wskazuje się główną przyczynę biedy, a tym samym wykluczenia społecznego jako długotrwałe bezrobocie, wielodzietne rodziny, niskie wykształcenie, zamieszkiwanie małych miasteczek i wsi. Statystyki choć rażące pozostają tylko statystykami, a rządzący nie znaleźli jeszcze złotego środka na to, aby znalazły się środki zapewniające ludziom płace, które nie będą porównywane do ochłapów, ale wystarczą na godne życie.

Nie zapominają jednak o apelach do społeczeństwa z prośbami o nie emigrowanie do innych krajów wzbogacając je tym samym wybitnymi specjalistami w różnych dziedzinach, oraz płodzeniu dzieci, które mają być przyszłością narodu o ile wcześniej nie poumierają z głodu.

zd