Marynarce Wojennej brakuje nowego sprzętu i nowoczesnych technologii. Średnia wieku floty to około 30 lat, część okrętów już dawno powinna zasilić ekspozycje muzealne. Do 2016 roku większość z nich będzie trzeba wycofać z użytku. Dlatego MW jak najszybciej potrzebuje 10 mld złotych na modernizację.

 – Za kilka lat Polska nie będzie miała okrętów bojowych, flota powietrzna zostanie zmniejszona o ponad 50 proc., bo pamiętajmy, że Marynarka Wojenna to nie tylko okręty. Właściwie ograniczy się to tylko do funkcji reprezentacyjnych – twierdzi Jacek Kotas.

Podkreśla, że na to Polska nie może sobie pozwolić. A do tego – jego zdaniem – prowadzą decyzje podejmowane w wojsku i resorcie.

 – Marynarka Wojenna ma zapewnić nie tylko bezpieczeństwo bezpośrednie i obronę naszego terytorium, ale też powinna zapewnić ochronę i bezpieczeństwo na szlakach wodnych polskim statkom handlowym – mówi Jacek Kotas. – Ze względu na to, że Bałtyk jest małym akwenem, nigdy nie będziemy mocarstwem, ale Marynarkę Wojenną, nowoczesną i sprawną, Polska powinna mieć.

Dla porównania dziś potencjał uderzeniowy Holandii jest dwukrotnie większy niż Polski. Niemcy, dysponujący porównywalnej długości linią brzegową, dysponują 3,5 razy większym potencjałem uderzeniowym.

Według planów MON-u Marynarka Wojenna do 2030 roku ma wzmocnić się o trzy nowe okręty podwodne, trzy okręty obrony wybrzeża oraz trzy okręty patrolowe. Koszt ich zakupu szacuje się na około 7 mld złotych. Były wiceminister obrony narodowej uważa, że plan modernizacji jest niespójny i mało konkretny.

 – Słyszymy o wydatkach inwestycyjnych, ogromnych jak na naszą skalę, bo w najbliższych latach ma być to ponad 100 mld zł. W tej chwili rocznie wydajemy na Marynarkę Wojenną  mniej niż 1 mld zł. Jestem ciekaw, jaka część z tych 100 mld zł zostanie przeznaczona na modernizację MW i w jaki sposób te pieniądze będą wykorzystane – twierdzi ekspert.

Newseria już wcześniej informowała, że MON podjął wstępną decyzję dotyczącą zakupu okrętów podwodnych. Dwa okręty typu 214 mają zostać wyprodukowane w niemieckiej stoczni HDW do 2020 roku. Budzi to sprzeciw innych kontrahentów, m.in. Holendrów i Francuzów. Ci ostatni zarzucają Polsce, że wyboru dokonano z pominięciem procedur przetargowych. Jacek Kotas uważa, że błędem jest wybór partnera, który sprzedaje nam całościowy produkt bez dostępu do technologii. 

 – Wydaje się, że łatamy dziury – ocenia były wiceszef MON-u. – Nie wyobrażam sobie, że modernizacja Marynarki Wojennej mogłaby odbyć się bez udziału polskiego przemysłu. Jeżeli nawet nie jesteśmy w stanie zbudować odpowiedniej jednostki, to jestem przekonany, że jesteśmy w stanie brać udział w jej wyposażeniu i dostosowaniu.

Według nieoficjalnych informacji, o czym Newseria pisała kilka tygodni temu, oferta francuska umożliwia np. stronie polskiej wynegocjowanie w pakiecie dodatkowego uzbrojenia okrętów podwodnych, będącego uzupełnieniem tarczy obronnej promowanej przez prezydenta oraz transfer technologii. To uruchomiłoby nowe zamówienia dla Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni.

 – Najlepiej kupować technologie, ale razem z zabezpieczeniem pracy i dostępem do tych technologii dla polskiej firmy i przedstawicieli przemysłu zbrojeniowego – mówi Kotas.

Polskie wojsko zostanie w najbliższych latach zaangażowane w budowę tzw. tarczy antyrakietowej. Rozmowy nad tym projektem zainicjował w tym roku prezydent Bronisław Komorowski. Zdaniem byłego wiceszefa MON-u to ogromna szansa dla Marynarki Wojennej, która powinna partycypować w tym projekcie.

 – Można by było sobie wyobrazić, że MW mogłaby być elementem tarczy rakietowej, o której mówił prezydent. Chodzi o okręty podwodne, na których rakiety mogły być zainstalowane. Wydaje się, że byłyby bezpieczniejsze niż stałe instalacje lądowe – twierdzi ekspert.

Jacek Kotas przypomina, że kraj, które chce być poważnie traktowany, musi inwestować i dbać o swoją armię. I dlatego – jego zdaniem – Polska nie może pozwolić sobie na zredukowanie Marynarki Wojennej do poziomu minimalnego.

 – My nie tylko mamy się bronić. My powinniśmy też używać potencjał, który mamy, w roli straszaka. To znaczy, że ewentualny nasz przeciwnik powinien wiedzieć, że my możemy się obronić, ale powinien wiedzieć, że będziemy w stanie odpowiedzieć. I w kontekście tarczy antyrakietowej rola Marynarki Wojennej może być duża – podkreśla były wiceminister obrony narodowej.