Błąd
  • JUser::_load: Nie można załadować danych użytkownika o ID: 381
Menu
Agencja marketingowa

Ostatni obrońca z Westerplatte.

Polskie Towarzystwo Historyczne, zorganizowało wyjątkowy wieczór wspomnień, na którym między innymi przypomniano wyjątkową osobę Ignacego Skowrona, bohatera z regionu świętokrzyskiego ostatniego z obrońców Westerplatte.

Ignacy Skowron, urodził się dnia 24 lipca 1915 roku w świętokrzyskich Osinach. Zmarł on natomiast w dniu 5 sierpnia 2012 roku w Sitkówce. Był on majorem Wojska Polskiego odznaczony orderem Virtuti Militari.

Rodzina

Był on synem Jana i Klary z Rudników. Miał dwóch braci i siostrę. Skończył jedynie trzy oddziały szkoły powszechnej w pobliskiej Pierzchnicy. Przed powołaniem do wojska, służył w gospodarstwach rolnych, a od 1936 roku pracował w młynie „Kłos” koło Kadzielni.Służbę wojskową, Ignacy Skowron odbywał w latach 1938–1939 w 4 Pułku Piechoty Legionowej w Kielcach.

We wrześniu 1938 roku, oddelegowany został do szkoły podoficerskiej na Bukówce. Stamtąd też, przybył dnia 31 marca 1939 roku jako starszy legionista na Westerplatte. W dniu 20 maja 1939 roku, został on awansowany do stopnia kaprala.

Wybuch wojny

W czasie obrony Westerplatte, walczył z hitlerowskim najeźdźcą w wartowni nr 2. Po poddaniu się dnia 7 września 1939 z rozkazu majora Sucharskiego, trafił wraz z pozostałą częścią oddziału do niewoli niemieckiej. Z niewoli jenieckiej ze Stalagu IA w Królewcu, został zwolniony dnia 5 listopada 1940 roku z powodu przewlekłej choroby.

Zamieszkał zatem wraz z żoną i dzieckiem w Radkowicach koło Chęcin, pracując w gospodarstwie teściów. W dniu 15 października 1941 roku, podjął pracę w kolejnictwie jako robotnik fizyczny.

Konspiracja

Rozpoczął on jednocześnie działalność konspiracyjną, najpierw w ZWZ a następnie w AK. Informował o transportach niemieckich i przemieszczaniu się wojska niemieckiego.

Lata powojenne

Po wojnie przeżył wiele trudnych dni, nowe komunistyczne władze nie były mu zbyt łaskawe, Ignacy Skowron wraz z rodziną zamieszkał w małym mieszkanku w bloku kolejowym w Nidzie. W październiku 1951 został toromistrzem i na tym stanowisku pracował do przejścia na emeryturę w 1975. W 1989 otrzymał nominację na stopień podporucznika w stanie spoczynku, a w następnych latach uzyskał kolejne awanse aż do stopnia majora.

Zmarł w wieku 97 lat. Uroczystości pogrzebowe odbyły się dnia 8 sierpnia 2012 roku, w kościele parafialnym w Brzezinach.

Wszyscy uczestnicy wspomnianego spotkania, minutą ciszy uczcili naszego bohatera.

 

 

Ewa Michałowska - Walkiewicz

Skomentuj

Upewnij się, że pola oznaczone wymagane gwiazdką (*) zostały wypełnione. Kod HTML nie jest dozwolony.

powrót na górę

Reklama

biuro wirtualne

producent karmy dla gołębi

 

              Wiadomości            Wydarzenia             Świat                Polityka                 Gospodarka                   Sport                     Waszym zdaniem                   Styl życia                                                         

Korzystając z naszej strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies. Więcej informacji tutaj . Zaktualizowaliśmy naszą politykę przetwarzania danych osobowych - RODO. Tutaj znajdziesz treść naszej nowej polityki a tutaj więcej informacji o Rodo